Saturday, February 18, 2012

Tuna,

Hic oyle cok romantik bir cift olamadik biz degil mi?

Ben senin hickimseye ardina kadar acilmamiş kapilarin, yavaş yavaş kapanmak uzereyken iceri sizdim..

Sen bana dalgalarin icinden karaya vurmus kayiklarimi cekerken rastladin..

Her turlu genclik heyecani ikimiz icin de cok gecti artik.. Yorgunduk.. Ikimiz de farkli sebeplerden..

Hatirlarim, "cikmaya" basladigimiz ilk haftalarda telefon konusmalarimiz 5 dakikadan uzun surmezdi..

halbuki sevgililer telefonda saatlerce konusmaliydi..

- Sen kapat...
- Yok yok, once sen kapat..

Biz hic digerimizin kapatmasini beklemedik.. TIK.. kapattik..

Son 11 senelik hayatimizin hicbir doneminde duygusal bir sarkiyi dinlerken birimiz, aklina digerimiz gelmemistir sanirim..

birbirimizin gozlerinin icinde kayboldugumuzu filan da hatirlamiyorum..

Nasil oldu anlamadik.. Bir sabah Paris trenindeydik.. bak simdi nerelerdeyiz..

Ama oluyormus be..

Bunlarin hicbirisi olmadan da bir insan bir insana boylesine tutulup kaliyormus..Sevgi mi, baglilik mi, aliskanlik mi..

Aşk mi?

Biz aşki aşmadik mi?

Seneler sonra ilk kez sensiz gecirdigim su cuma aksamindan ogrendim ki, sensiz ne Cuma'lar Cuma.. Ne filmler komik.. Ne cay sicak, Ne ev bizim ev...

Hicbir sarki bana seni hatirlatmiyor.. Su anda icimden arayip sesini duymak filan da gelmiyor..

Sadece keske burada olsaydin diyorum.. Bir cay koysaydik gecenin su vaktinde.. Yarin ne yapsak diye konussaydik..

Gitme bir daha biryerlere diyorum..

Baska da birsey demiyorum..

Daha ne diyim be Tuna...

2 comments:

derin said...

bundan daha romatik ne olabilir ...

Asortik Krep said...

Kısa bir öykü gibiydi :)